In 1647 volgde Willem II zijn vader Frederik Hendrik op als stadhouder. Drie jaar later al stierf de 24-jarige prins aan de pokken. In 1648 was met de Vrede van Munster een einde gekomen aan de Tachtigjarige Oorlog. Dat gebeurde tegen de zin van Willem II: in het belang van de dynastie en van zijn eigen reputatie wilde hij de strijd met Spanje zo snel mogelijk hervatten. Daarover kwam hij in conflict met Holland en met name Amsterdam, die de stad die hij in 1650 met geweld aan zijn kant probeerde te krijgen - uiteindelijk tevergeefs. Over de prins is weinig bekend. Deze heruitgave van een biografie uit 1943, die alleen taalkundig is aangepast, focust dan ook vooral op de context van de (internationale) politieke situatie. Pas na zeventig pagina's komt de prins in beeld en dan voor als acteur tussen allerlei ingewikkelde belangenconflicten en diplomatieke transacties. Een dergelijke heruitgave van een op zich interessante, klassieke historische studie over de periode waarin Willem II leefde, heeft alleen zin met een inleiding over nieuw verworven inzichten, maar die ontbreekt helaas.