'Plooi' is de dichtbundel waarmee juriste Babeth Fonchie Fotchind, geboren in 1993 in Yaoundé, Kameroen, debuteert. De bundel bestaat uit vier afdelingen: 'verzamelde goedbedoelde adviezen no 1, 2, 3 en 4'. In het eerste gedicht merken we al dat de schrijfster middenin het moderne leven staat: 'als een van mijn vrienden me nog één keer zegt / dat ik aan mindfulness moet doen, dan word ik lijp'. Homoseksualiteit is een thema: 'deze groep van gedragssymptomen leidt tot de diagnose: / homoseksueel' (uit: 'dossier'); 'we spelen roulette met zaad uit een vooraanstaand / deens lab. // De ene maand probeert mijn vrouw het, de andere / ben ik aan de beurt' (uit: 'vind ons hier', waarmee de bundel eindigt). Een ander thema is het verleden: 'we zullen elkaar nooit meer zien, mijn ouders / mij niet meer / ik mijn ouders niet meer'. Karakteristieken van deze poëzie: eigentijds, toegankelijk, humorvol, ontroerend.