Ploef, de hond van Edward, slaapt veel en dan droomt hij over het park, katten, vliegtuigen en natuurlijk ook over konijnen. In zijn droom holt hij weer achter ze aan om ze te proberen te vangen. Net als vroeger. Maar tegenwoordig droomt Ploef er liever over. Hij is véél te moe om te hollen. Ploef sukkelt kalm mee naar buiten en als hij de kans krijgt doet hij een dutje in het park. De gegooide stok moet Edward zelf gaan zoeken. En dan komt de dag dat Ploef niks anders meer wil dan dromen. Edward wordt er verdrietig van en Ploef geeft hem een lik en gaat weer slapen. Dit keer een heel diepe slaap, een slaap zonder dromen. Daarna blijft Ploefs mand leeg. In het park, zonder Ploef, doet Edward een dutje op een bank. Van zijn droom over Ploef die kwispelt, holt en stokken terugvindt wordt Edward weer wat vrolijker. Lief en troostend, door Edward van de Vendel vertaald prentenboek. De illustraties, opgezet in losse, zwierige lijnen en ingekleurd in warme, matte tinten, staan steeds over twee pagina's, waarbij Ploef een grote lobbes is en Edward een ventje met een petje op. Heel geschikt om voor te lezen bij het overlijden van een geliefd huisdier. Vanaf ca. 4 jaar.