Zesde roman van de auteur, die in 1993 haar naam definitief vestigde met 'De naam van de vader', waarvoor zij de Multatuliprijs kreeg. Het verhaal gaat enerzijds over de Zeeuwse Jacob, slavenhouder en eigenaar van een suikerplantage in het Caribische gebied in de achttiende eeuw. Anderzijds gaat het over Ada, een achterachternicht van hem, die op hetzelfde eiland op zoek is naar haar pleegboer Antonio, naar de ware geschiedenis van de moord op de vrouw van Jacob, maar vooral naar zichzelf. Afwisselend komen Jacob en Ada aan het woord. De roman heeft een ingewikkelde constructie, is deels een historische, deels een psychologische roman, speelt half in de 18e en half in de 21e eeuw. Het historische gedeelte is overtuigend. Het moderne§ deel en de manier waarop de twee componenten verbonden zijn, is van mindere kwaliteit. Desondanks weet het verhaal te boeien, onder meer door het beeldend taalgebruik, de hartstochtelijke erotiek, de spannende verhaallijn en de rake typeringen.