Deze roman van de bekroonde en geëngageerde Amerikaanse auteur (1970) speelt in een Afrikaans aandoend, naamloos land vlak na een burgeroorlog. De ingevlogen hoofdpersonen, die slechts met het cijfer 4 en 9 worden aangeduid, zijn belast met het asfalteren en belijnen van een weg van het nogal achtergebleven zuiden naar de noordelijke hoofdstad. De weg zou het zuiden meteen naar de 21ste eeuw katapulteren. Op het eind wacht hen een parade (titel). 4 is de chauffeur van de asfalteermachine, een ervaren en (letterlijk) rechtlijnige werker die zich koste wat kost wil houden aan de regels van het moederbedrijf (geen onnodig contact met de lokale bevolking!). 9, die met een quad alle obstakels uit de weg moet ruimen, is zijn tegendeel, lapt alle regels aan zijn laars en helpt de bevolking, wat tot stijgende frictie leidt, zeker als ze door de acties van 9 in de problemen komen. Dit zorgt voor een spannende leeservaring met humanistisch-realistische 'Eggersdetails' betreffende armoede, humanisme en staatsterreur, maar er is ook kritiek op westerse bemoeienis met derdewereldlanden.