Papa, hoor je me?

Papa, hoor je me?

    Mediumsoort
    Boek
    ISBN
    9789025858278
    Verschijningsdatum
    Jaar van uitgave
    2011
    Taal
    Nederlands
    Categorie
    Fictie
    Leeftijdscategorie
    A - jeugd fictie voor 7- tot en met 9-jarigen
    Leeftijdsgroep
    Jeugd
    Onderwijsniveau
    B - Middenbouw basisonderwijs
    Bibliotheek op school
    Vrijleesboeken
    Uitgever
    Leopold
    Editie / Druk
    Tweede druk
    Aantal pagina's
    43 pagina's
    Uitvoering boek
    Gebonden
    Hoogte
    221
    Breedte
    154
    Aantal banden
    1
    Bestelnummer
    2015133183
    NUR code
    282

    Aanschafinformatie

    Polle praat tegen zijn vader. Hij vertelt dat mama huilt en dat zijn broer Dajo op zijn kamer zit zonder iets te doen. Hij vertelt ook hoe stil het is in huis, sinds zijn vader er wel en niet meer is. Hij ligt nog in het bed dat ze uit het ziekenhuis meebrachten, maar hij slaapt niet. Polles vader werd een tijdje geleden ziek. Het was een soort stratego, zegt Polle, waarbij slechte soldaatjes alles kapotmaakten. Met de hulp van dokters en medicijnen vocht zijn vader tegen de soldaatjes en even leek het er zelfs op dat ze wonnen. Maar een van de soldaatjes had zich verstopt en zo verloor zijn vader de strijd. Een prachtig en aangrijpend boek, waarbij het verhaal van ziekte, verval en dood voor kinderen in eenvoudige bewoordingen begrijpelijk wordt gemaakt. Tamara Bos heeft geen grote woorden nodig om diepe emoties uit te drukken, en doet dat zonder weerga. De schitterende, sobere illustraties in rood en blauw van Annemarie van Haeringen maken het boek helemaal af. Het resultaat is een pareltje dat in geen enkele boekenkast zou mogen ontbreken! Vanaf ca. 8 jaar.
    In dit prachtige boekje worden zware thema's als dood en ziekte toegankelijk en bespreekbaar gemaakt. Editie uit 2011.

    Uitgeversinformatie

    Papa, weet je nog dat je me uitlegde wat er in je lijf gebeurde?
    Je vertelde over gemene soldaatjes.
    Soldaatjes die alles kapotmaakten.
    De dokter gaf je een medicijn dat tegen de soldaatjes ging vechten.
    Het duurde even, en toen won het medicijn.
    Voor altijd.
    Dachten we.
    Je voelde je weer beter.
    Maar er was nog één soldaatje.
    Dat had zich heel goed verstopt.

    Polle praat tegen zijn vader. Hij beschrijft hoe stil het is in huis. Dat zijn moeder een beetje moet huilen en dat zijn broer Dajo alleen op zijn kamer zit. Polle vertelt over hoe zijn vader ziek werd. Dat het net superlang stratego was. En dat zijn vader absoluut niet wilde verliezen.
    Hij vertelt over de bloemen en de tantes in huis. En hij praat over vroeger. Over de kermis, het schaatsen en voetbal. Hij weet zeker dat zijn vader hem hoort...

    Hoe is dit boek ontvangen door de media? Log in op Literom en lees daar de volledige recensietekst. Hier alvast een voorproefje.

    Maliepaard, Bas, Trouw: "Ik zit naast jou. Omdat het nu nog kan"

    Buitengewoon ontroerend beschrijft Ta

    Lees meer op Literom

    Lenteren, Pjotr van, de Volkskrant: "De roden tegen de blauwen, en niemand leek te winnen"

    Papa is er niet meer', zei ze.

    Lees meer op Literom

    Pauwels, Frauke, De Leeswelp: "Papa, hoor je me?"

    Een ‘superlang stratego’, zo noemt Po

    Lees meer op Literom

    Nog geen toegang tot Literom? neem een gratis proefabonnement.