Draakje Vonk krijgt een zusje. Drakie leert erg veel van haar grote broer. Een gelukkige familie, maar dan wordt papa draak ziek en de drakendokter zegt dat hij niet meer beter zal worden. Grapjes maken kan hij nog wel en ook knuffelen en drakenkusjes geven, maar op een dag is hij op. Iedereen zoekt troost bij elkaar. Ze missen Papa draak en Drakie wordt boos, maar als zij verstrikt raakt in een boom weet zij toch los te komen. Haar Papa zou erg trots op haar geweest zijn. Ontroerend prentenboek waarin op een soms luchtige, zelfs humoristische wijze over een zwaar thema wordt verteld. De ziekte van Papa draak is ALS, maar dat wordt in de tekst niet expliciet genoemd. Het ziektebeeld en de ontwikkeling van de ziekte worden duidelijk weergegeven. Waar vader Draak is na zijn dood blijft achterwege. De reactie van Drakie, boos worden over de dood van haar vader, is heel herkenbaar. De kleurrijke, niet altijd even esthetische illustraties passen qua sfeer wel helemaal bij het verhaal. Een prentenboek om met jonge kinderen over ziekte, dood en rouw te praten en dat troost kan bieden. Vanaf ca. 4 t/m 6 jaar.