Paniek om niets

Paniek om niets

    Mediumsoort
    Boek
    ISBN
    9789045051406
    Verschijningsdatum
    Jaar van uitgave
    2024
    Taal
    Nederlands
    Categorie
    Non-Fictie
    Leeftijdsgroep
    Volwassenen
    SISO
    530.9 - Maten en gewichten - IJkwezen
    Moeilijkheidsgraad
    Gemiddeld
    Uitgever
    Uitgeverij Atlas Contact
    Aantal pagina's
    285 pagina's
    Hoogte
    208
    Breedte
    134
    Bestelnummer
    2024250979
    NUR code
    600

    Aanschafinformatie

    Een essayistisch boek over het interpreteren van meetgegevens en de maatschappelijke waarde van meettechniek. Het boek belicht hoe de geavanceerde meetapparatuur van tegenwoordig onze perceptie van veiligheid en risico's heeft veranderd. Door de verfijning van deze technologieën kunnen we nu zelfs de kleinste hoeveelheden van stoffen detecteren, waardoor we sneller risico's en schadelijke stoffen waarnemen. Deze perceptie staat echter in contrast met het steeds veiliger en schoner worden van onze leefomgeving. De auteur biedt een nieuw perspectief op het interpreteren van meetgegevens, waarbij gesuggereerd wordt dat overmatig meten onnodige angst veroorzaakt. Bevlogen en verdiepend geschreven, met persoonlijke passages van de auteur. Met een enkele zwart-witillustratie. Geschikt voor een brede tot geoefende lezersgroep.

    Simon Rozendaal (Schiedam, 1951) is een bekende Nederlandse schrijver en wetenschapsjournalist. Hij schrijft voor Elsevier Weekblad en publiceerde ruim 25 boeken, waaronder 'Alles wordt beter!'*. In 2019 verscheen 'Warme aarde, koel hoofd'**.

    *2015-11-0637 (2015/44). **2019-28-4390 (2019/38).

    Uitgeversinformatie

    Overal waar we kijken (in het grondwater, in onze eieren, in de lucht die we inademen, in de urine van wielrenners) zit wel iets wat er niet thuis lijkt te horen, zoals bijvoorbeeld PFAS. De steeds gevoeligere apparatuur heeft onze perceptie van voedselveiligheid, doping of de staat van het milieu vertroebeld. Vroeger was het al heel bijzonder als we een procent of promille (de alcohol-blaastest) konden meten. Tegenwoordig is onze apparatuur zo geraffineerd dat we een suikerklontje in het IJsselmeer kunnen aantonen (een ppt, deeltje per biljoen). We kunnen alles meten tegenwoordig, waardoor het niets (de 0) steeds kleiner wordt. We zien nu veel sneller risicos en schadelijke stoffen, terwijl de leefomgeving in werkelijkheid steeds veiliger en schoner wordt. Op milde toon schetst Rozendaal ons een nieuw perspectief op het interpreteren van meetgegevens. Meten is soms te veel weten.