Na een succesvol debuut hapert de carrière van Frankie Croy, 42 en ongehuwd. Haar vierde boek krijgt een slechte kritiek en alle spanningen daarover veroorzaken een publieke zenuwinzinking. Vol schaamte vlucht ze van Londen naar Venetië, waar ze in het 'palazzo' van haar beste vriendin Jack kan logeren. Ze ontmoet een mysterieuze jonge vrouw die zegt een groot bewonderaar van haar te zijn. Deze Gilly dringt zich op bij Frankie en blijkt ook te schrijven. Het verhaal speelt zich af tijdens de historische overstroming van Venetië in 1966 en de beschrijving van de vochtige, middeleeuwse stad buiten seizoentijd is knap gedaan. De hoofdpersonen zijn helaas niet erg sympathiek en hun daden vaak onbegrijpelijk. Frankies gedachten worden uitgebreid geanalyseerd, maar Gilly blijft een vage figuur. Schrijfster uit indirect ook kritiek op de druk van de uitgeverswereld op auteurs. Het boek is goed geschreven, maar ontrolt zich langzaam en heeft geen sterke plot. De sfeer is somber en ongemakkelijk, al zal dat voor liefhebbers van dit genre, psychologisch met een vleugje gothic, alleen maar een aanbeveling zijn.