Felix Nussbaum (1904-1944) is een lang vergeten en nu herontdekte schilder. Als Duitse jood bracht hij de jaren '30 door in ballingschap, meest in Oostende. Daar maakte hij zijn licht bizarre, fantasievolle schilderijen in een geheel eigen, herkenbare stijl, die het midden houdt tussen expressionisme en magisch realisme. Aanvankelijk zijn dat vaak landschappen, maar steeds meer worden het onheilspellende taferelen met een bittere symboliek. Na de oorlog, die hij niet overleefde, verdween zijn werk in de vergetelheid tot het rond 2000 werd herontdekt. Mark Schaevers schrijft een fascinerende biografie over het leven en de herontdekking van deze 'zwervende orgelman', die nu als een van de belangrijkste Duitse joodse schilders beschouwd wordt. Het boek is geïllustreerd met foto's en kleurenafbeeldingen van een deel van zijn schilderijen.