In 'Optimisme zonder hoop' laat Wieringa zien hoe de wereld een onherbergzame plaats is geworden, waarin veel mensen hun vertrouwen in de toekomst hebben verloren. Terwijl het van wijsheid getuigt om je daden af te stemmen op de generaties na jou, handelen onze politieke leiders vooral in de geest van opportunisme en kortetermijndenken. Nu de gevolgen van de klimaatcrisis steeds zichtbaarder worden en de maatschappelijke onrust toeneemt, staan we er grotendeels alleen voor. Hoe in zo’n wereld kinderen groot te brengen en de moed te vinden de goede dingen te blijven doen, vormt het hart van Wieringa’s betoog.