Wat de populistische contrarevolutie betekent voor onze liberale rechtsorde In zowel Europa als de Verenigde Staten wordt het politieke landschap alweer een aantal jaar gekleurd door zogeheten nationaalpopulistische bewegingen. Gebruikmakend van door henzelf aangewakkerde onrust over immigratie en verlies van identiteit, kwamen op tal van plaatsen populistische leiders aan de macht. De grote verkiezingswinst van Geert Wilders eind 2023 laat zien dat dit moment allerminst voorbij is. Tegelijk maskeert het rauwe populisme de bredere ambitie die achter deze beweging schuilgaat. Er is sprake van een opstand – gericht op de omverwerping van een links-liberale en ‘globalistische’ elite, die de westerse eigenheid zou ondermijnen. Klassieke conservatieven, rechtse christenen, duistere etnonationalisten en allerhande complotdenkers trekken hierin zij aan zij op. Daarbij doet de Hongaarse hoofdstad Boedapest dienst als intellectuele safe haven en als model. Viktor Orbán gaat voorop in de strijd voor het ‘eigene’ te midden van een moderniteit die dit uitholt. Maakt deze contrarevolutie kans van slagen, en zo ja, tegen welke prijs? Opstand is een journalistieke verkenning van het illiberale moment en neemt de lezer mee op een intellectuele reis door het Europa anno nu. Marijn Kruk (1971) studeerde geschiedenis in Utrecht en politieke filosofie in Parijs. Hij was werkzaam als Frankrijkcorrespondent en deed verslag van de Arabische Lente in Noord-Afrika. Aansluitend was hij correspondent in Istanbul en maakte hij tal van reportagereizen door Europa. Hij schrijft onder andere voor De Groene Amsterdammer en NRC. Eerder publiceerde hij Parijs denkt, over het Franse publieke debat. Thans woont hij in Amsterdam. Over Parijs denkt: ‘Een wervelend geschreven verslag.’ NRC