In 2006 krijgt Daniëlle van der Werf te horen dat ze de ziekte van Crohn heeft. Ze is dan negentien jaar. In de jaren die volgen neemt Daniëlle je mee in haar ziekteproces en haar leven, dat in het teken staat van overleven. Tegenslag na tegenslag krijgt ze te verduren, maar haar strijdlust en positiviteit blijven overeind. Wanneer ze tien jaar later de ziekte overwonnen lijkt te hebben, begint er een nieuwe strijd. Een strijd om na de storm zichzelf weer terug te vinden en haar leven weer op te bouwen.

Haar verhaal zorgt voor meer begrip voor de ziekte, maar laat ook zien hoe sterk de wil is om te overwinnen. Om na elke terugval of tegenslag er toch weer bovenop te krabbelen. ‘Ik moest weer lief worden voor mezelf en opnieuw in contact komen met mijn lichaam.’

Voorwoord

Het voorwoord is geschreven door Luuc Smit, Hogeschooldocent Psychotrauma en verlies.

‘Een verhaal dat gaat over bijna dood zijn en dood willen, maar ook over leven en overleven. Het verhaal van Daniëlle leert ons hoe we met tegenslag kunnen omgaan. Het lezen van het verhaal van Daniëlle maakt dat je als lezer snapt wat werkelijk belangrijk is in het contact tussen mensen. Haar boek is een oproep voor eenieder van ons om mens te blijven bij de mensen.’

Over de auteur:

Daniëlle (1986) kreeg op haar 19e de diagnose de Ziekte van Crohn. Met medicatie kreeg ze de ziekte niet onder controle. Ze onderging 14 operaties in 4 jaar tijd, kreeg een stoma en daarna een rectum-amputatie. Het lukte haar om uit een diep dal te komen en haar leven weer op te pakken.
Ze schreef dit boek als afstudeeropdracht van haar opleiding Rouw en Verlies.