Billie (ik-figuur) wordt door haar oma uitgenodigd om een weekend samen naar zee te gaan. Haar ouders vinden het geen goed plan: oma is te oud. Toch gaan oma en kleindochter weg. In deze prentvertelling schetst Kristien Dieltiens heel mooi het beeld van een oma die van de volwassenen om haar heen bijna niets meer mag (katten aaien, ’s nachts ronddwalen in het tehuis, autorijden) en nu voor zichzelf kiest. Billie, die graag op haar handen loopt en de wereld ondersteboven bekijkt, vindt oma’s gedrag niet vreemd of verkeerd. Billie gaat mee op avontuur en let op haar oma. Terloops vertelt Billie dat ze vaak voor een jongen wordt aangezien en dat ze mensen zelf laat kiezen. In korte, vaak poëtische zinnen beschrijft Dieltiens de ontspannen laatste zomerdagen. Ze laat in het midden of het ook oma’s laatste dagen zijn. De sfeervolle prenten in gemengde techniek van Isabelle Geeraerts geven vooral een impressie: oma schuifelend op pantoffels tussen andere oude mensen of verscholen tussen volle groene planten. De prenten zijn steeds wisselend van compositie, met een mooie balans tussen lijntekeningen en gekleurde elementen, en met kleine grapjes. Warm verhaal over een zorgzame kleindochter en een oma die wil genieten van haar leven. Vanaf ca. 6 jaar.