Alleen zijn we. Toch willen we van betekenis zijn en gezien worden. We leggen verbindingen die veranderen naargelang de tijd en omstandigheden; de echtheid van vriendschappen wordt door het leven zelf gekneed. Zo uniek zijn de vriendschappen van de personages in deze roman. Met een taal die verder reikt dan wat van woorden kan worden verwacht verweeft de auteur hun levens. Eenvoud en diepgang in de schrijfstijl maken dat je als lezer deel uitmaakt van het verhaal. De drang naar liefhebben, maar zich niet kunnen geven. Weten waar het op aankomt, maar de stap niet kunnen zetten. Ervaren dat weggaan vaak even pijnlijk kan zijn als iemand achter je laten. Van op de lagere school klitten Ishtar, Mauro, Paulien, Mila en Berten samen. Ze groeien op in Borgerhout, met op de achtergrond spanning tussen culturen en invloed van voorgeleefde rolmodellen. Het is Paulien die hen door de jaren samenhoudt. Mila brengt hen in Antwerpen in noodlot bijeen. Na verschillende kinder- en jeugdboeken maakt de auteur met deze roman een meer dan waardige terugkeer naar een volwassen lezerspubliek. Bijzonder expressief en beeldend taalgebruik. Opmerkelijke en bijzonder boeiende uitgave.