Louis Couperus (1863-1923) wordt door velen beschouwd als een van de belangrijkste schrijvers uit de Nederlandse literatuur. Hij is auteur van een enorm oeuvre van o.a. psychologische romans, historische romans, reisimpressies, etc. Zijn meest bekende, of best overgeleverde, romans zijn de zgn. Haagse romans die als thema het verval van de gegoede bourgeoisie hebben. Een van de belangrijke thema's in Couperus' werk is het noodlot.

De korte fatalistische roman Noodlot gaat over twee geliefden die elkaar door het noodlot hebben gevonden en door datzelfde noodlot naar de afgrond worden gedreven, maar uiteindelijk ook bevrijding vinden. Noodlot verscheen voor het eerst in 1890 in De Gids. Het zou eigenlijk voor het eerst verschijnen als premie-uitgave van Het nieuws van den dag. De redactie van deze krant echter vond het verhaal te akelig voor hun abonnees. Hier was Couperus het eigenlijk wel mee eens. In Noodlot analyseert Couperus in zijn eigen woorden 'iets nerveus' en morbides'. Het is inderdaad Couperus' somberste roman, die veel opschudding veroorzaakte bij zijn tijdgenoten vanwege de negatieve, of fatalistische, levenshouding, die er in tot uitdrukking komt. De hedendaagse lezer zal hier weinig moeite mee hebben. De roman gaat behalve over het noodlot, ook over liefde en intrige, ook komen er een moord en een dubbele zelfmoord in voor maar Noodlot overstijgt de hedendaagse misdaadroman of thriller.