De schrijfster kreeg voor deze debuutroman belangrijke literaire prijzen. Het is geen makkelijk boek. De stijl is ongewoon: er zijn veel noten bij de tekst die vooral gaan over wat een in de tekst genoemde persoon deed op de leeftijd van 32 jaar. De manier van schrijven lijkt op een wetenschappelijk onderzoeksverslag maar de schrijfster, die zelf doceert aan een universiteit, vertelt dat ze de spot drijft met de gebruikelijke overdaad aan feiten die dankzij internet makkelijk aangeboden worden. Hoewel het verhaal apolitiek lijkt, een ingewikkelde relatie tussen een maniakale filmmaker en een wetenschapster die worstelt met het keurslijf van een academische functie, kan het verstaan worden als een brede cultuurkritiek. De meeste van de feiten in de roman zijn echt gebeurd inclusief de diefstal van de schedel van de cineast Murnau die nooit teruggevonden is. Past bij de moderne Spaanse literatuur van deze eeuw omdat het ook impliciet daarop commentaar geeft.