De redactie van dit magazine heeft een prachtige belofte: 'Deze speciale editie zet de nuchtere feiten op een rij.' Helaas wordt deze belofte niet waargemaakt. Bij meerdere items tonen de auteurs een grote mate van vooringenomenheid. Dat is jammer, want er valt beslist wel wat aan te merken op de huidige hype van duurzaamheid. Er wordt ook lustig gegoocheld met cijfers. CO2 is gestegen van 300 ppm in 1957 naar ruim 400 nu. Dat is van 0,03 naar 0,04 procent en afgerond is dat nul: 'het was niks, het is niks en het blijft niks'. Cijfermatige info is beperkt. Een grafiek van het aandeel hernieuwbare energie per EU-staat ontbreekt bijvoorbeeld. Zo kun je het beeld van braafste jongetje van de klas hanteren terwijl Nederland in werkelijkheid onderaan staat op de EU-ranglijst. Er ontbreken in deze editie ook veel relevante opties, zoals het gebruik van restwarmte in warmtenetten, energie uit afval en diepe aardwarmte (geothermie) die al heel succesvol is in de glastuinbouw. Daarentegen besteedt men veel aandacht aan de thoriumreactor, waarvan het de vraag is of die het gaat halen in de praktijk. Wetenschappelijk ver onder de maat, maar een aanrader voor wie zijn mening bevestigd wil zien dat het allemaal erg meevalt. Voorzien van talrijke illustraties in kleur.