Debuutroman van de Vlaamse schrijver Bert Moerman (1987) over een onvolwassen personage dat als boekenredacteur bij een uitgeverij belast is met het beoordelen van vers aangeleverde manuscripten. Bij toeval ontmoet hij Sarah. Na een gepassioneerde maar kortstondige relatie blijft hij bij haar, uit gewoonte. Het tweetal wordt een groot geldbedrag als erfenis geschonken. Ondertussen leert hij Anna kennen en hij begint te dromen over zijn vrijheid. Nog voordat Sarah hem over zijn affaire kan aanspreken, verongelukt ze. Opvallend is de wijze waarop het verhaal wordt verteld. Er is een auctoriale verteller die het personage in het verhaal in de tweede persoon aanspreekt, daarbij de gebeurtenissen in het verhaal uitsluitend vanuit het perspectief van het personage presenterend. De afstand tussen verteller en personage wordt steeds kleiner totdat ze aan het einde samenvallen. Deze wijze van vertellen laat onverlet dat het verhaal op sommige lezers bizar en onsamenhangend kan overkomen.