Via zeven verhalen neemt de auteur, inmiddels afgestudeerd regressietherapeute, de lezer mee in haar autobiografische verhaal over het meisje Lisa. Diverse situaties passeren de revue, waarna de auteur, inmiddels oma geworden, probeert de situaties te duiden. Doelstelling is te verduidelijken hoe vervelende jeugdervaringen tot op volwassen leeftijd ingrijpend kunnen doorwerken. Positief is verder dat - mits onder professionele begeleiding - hieraan iets te doen is. Ten slotte verduidelijkt de auteur diverse begrippen uit het vakjargon in een verklarende begrippenlijst aan het eind van haar boodschap. Zoals ze zelf schrijft, is haar boek grotendeels autobiografisch, maar zijn sommige situaties aangevuld met fictieve handelingen en dialogen en zijn de persoonsnamen fictief. Het boek is voorzien van enkele zwart-wittekeningen.