Mensje van Keulen heeft in de jaren 1976 tot 1979 een dagboek bijgehouden. Dat over 1976 is al gepubliceerd onder de titel 'Alle dagen laat'. En nu zijn de andere jaren aan de beurt. Die spelen zich ook af in het kunstenaarswereldje in het Amsterdam van die tijd. Veel drank, drugs, sigaren en overspel. Het huwelijk van Mensje en Lon (van Keulen), fotograaf en wetenschapper, is niet geweldig. Hij liegt voortdurend over waar hij heengaat, maar zij weet dat hij vooral naar 'haar' gaat, Naar C, naar Miss Kont, naar dat rotkreng etc. Maar ze blijft naar Lon verlangen en ze wil een kind van hem, hoe onvoorspelbaar hij ook is. Ondertussen komt ze nauwelijks aan werken (schrijven) toe en drinkt en rookt ze door, alleen of met vrienden. Maar ze wordt zwanger en wil scheiden. Aan het eind van het dagboek heeft ze haar nieuwe liefde: haar zoon! Het geheel is zeer leesbaar, ondanks dat het veel van hetzelfde is: Lon, kind, poezen, drank, katers, Miss Kont etc.