Het thema van dit boek is de haastmaatschappij. Waarom worstelen mensen met tijdgebrek? Waarom hebben ze het zo druk, zijn ze gejaagd, ondervinden ze stress en hebben zo veel mensen een burn-out? Waarom genieten ze niet meer van het leven? Op die vragen wordt gepoogd een antwoord te geven. Er wordt gewezen op veranderingen in het arbeidsproces: de lopende band, het taylorisme en steeds verdergaande tijdsdisciplinering. In het huidige neoliberalisme hoeven mensen niet meer gedwongen te worden: zij hebben de tijdsdisciplinering geïnternaliseerd. Ze zijn flexibel en mobiel. Bij hen is er geen onderscheid meer tussen vrije tijd en arbeidstijd; er is nu het onderscheid tussen betaalde tijd en andere productietijd. Ook de jeugd heeft steeds minder vrije tijd omdat de ouders die vol plannen met educatieve activiteiten opdat hun kroost geen achterstand oploopt. Ook van ouderen wordt verwacht dat zij langer doorwerken na hun 65ste levensjaar. Vaste banen behoren tot het verleden en of er nog een pensioen zal zijn is onzeker. Door de flexibiliteit ervaren mensen dat ze geen grip meer op hun toekomst hebben. De schrijver pleit voor een 'tijdstrijd', deels door geld in te ruilen voor vrije tijd en deels door te streven naar een meer ontspannen samenleving. Actueel en belangrijk thema.