In 1999 kijkt Marion Taylor terug op haar leven. Ze woont in een voorstad van Brighton en zorgt voor Patrick, de man met wie haar man allang naast hun huwelijk een relatie heeft. Patrick woont nu bij hen omdat hij een herseninfarct kreeg. Als tiener was ze in het begin van de jaren '50 veel bij haar beste vriendin, die het thuis gezelliger had en een knappe broer had. Marion wordt verliefd op Tom, maar hij wil alleeb vriendschap. Als ze naar de kweekschool gaat, gaat hij naar de politieacademie. Ze blijven bevriend. Dan stelt hij haar voor aan een nieuwe vriend, museumcurator Patrick, die duidelijk belangrijk voor hem is. Toch trouwt hij in 1958 met Marion, die pas later, als een collega iets zegt over Patricks homoseksualiteit, begrijpt wat speelt. Deze derde roman uit 2012 van de Engelse oud-docente, is geïnspireerd door de lange relatie van Brits romanschrijver E.M. Forster (1879-1971) met een getrouwde politieman en werd verfilmd in 2022. Ze geeft een erg goed, invoelend beeld van het huwelijk van Marion, de driehoeksrelatie waarin ze ongewild belandt en de afwijzende maatschappij van de jaren '50.