Al vanaf de kleuterschool was Isabel Allende (1942) feministe. Dat kwam omdat haar moeder niet voor zichzelf en haar drie kleine kinderen kon zorgen toen zij in de steek werd gelaten door haar man. Toen werden de kiemen gelegd voor Allendes grote weerzin tegen het patriarchaat en het machismo. Ze gelooft dat de wereld er veel beter aan toe zou zijn als vrouwen het roer zouden overnemen. Want vrouwen zijn, aldus de Chileense schrijfster, empathisch, solidair en weerbaarder dan mannen. Voor haar betoog put Allende niet alleen uit haar eigen ervaringen maar brengt ze ook een aantal bijzondere vrouwen voor het voetlicht die ze ten voorbeeld stelt. Daarnaast snijdt Allende in dit sterk autobiografisch getinte werk nog een aantal andere onderwerpen aan, waaronder de ouderdom, het nieuwe leven met haar derde echtgenoot en de nieuwe situatie in de wereld die is ontstaan door de coronapandemie. Dat zijn misschien wel wat veel onderwerpen voor één boek, maar de liefhebbers van haar strijdbare manier van denken en levendige schrijfstijl zullen niets tekortkomen.