Gelijk hebben is een kwestie van stijl. Wie Komrij leest, kan nauwelijks anders dan het met hem eens zijn, daar heeft de schrijver nauwelijks argumenten voor nodig. Gerrit Komrij (1944) beoefent alle genres van letterkunde, maar ontving de P.C. Hooftprijs 1993 voor zijn beschouwend proza. In deze bundel verzamelt Komrij vier lezingen en een aantal kortere en langere artikelen en columns. Literatuur, muziek, vrouwen, homoseksualiteit - het zijn belangrijke thema's. Maar hoofdthema lijkt altijd Komrij zelf in zijn gevecht met de waan van de dag, zijn polemiek met de misplaatste vanzelfsprekendheid. Briljant blijft hij daarbij met zijn invalshoeken, zijn bezwerende stijl vol herhalingen, en zijn scherp geformuleerde oordelen over mensen en zaken. En als Komrij over zijn moeder schrijft, weet hij zowaar ook nog te ontroeren. Een mooi uitgegeven, heerlijke bundel vol valkuilen, vitriool en venijnige virtuositeit. Gebonden; normale druk.