Na het gereedkomen van de Deltawerken in 1997 leek het erop dat Nederland het stormvloedgevaar definitief bedwongen had. Maar al tien jaar later stelde het kabinet opnieuw een Deltacommissie in. Ditmaal niet, zoals in 1953, naar aanleiding van een watersnoodramp, maar in verband met de verwachte zeespiegelstijging als gevolg van klimaatverandering. Kortom, ook in de toekomst zal de kustverdediging verder verbeterd moeten worden, al zullen daar geen spectaculaire dammen en keringen meer voor gebouwd worden. Die bepalen nog steeds het beeld van het Deltaplan en krijgen in dit boek dan ook ruim aandacht. Bestrijding van de verzilting en ontsluiting van de geïsoleerde Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden waren echter ook belangrijke aspecten die in het megaproject meegenomen werden. En onder druk van de publieke opinie kwam er later ook aandacht voor natuurwaarde, toen de Oosterschelde dankzij een schuivenkering toch in verbinding bleef staan met de Noordzee. Voor de toeristen was dat niet nodig geweest, want die hadden toen hun weg al naar de nieuwe waterrecreatiegebieden gevonden. Voor professionals en geïnteresseerden in de waterhuishouding is dit boek een 'must'. Met foto's en kaarten in kleur en zwart-wit, eindnoten, een literatuurlijst en register.