Min 1

    Mediumsoort
    Boek
    ISBN
    9789022327883
    Verschijningsdatum
    Jaar van uitgave
    2012
    Taal
    Nederlands
    Categorie
    Fictie
    Leeftijdsgroep
    Volwassenen
    Genre
    DE
    Moeilijkheidsgraad
    Makkelijk
    Uitgever
    Manteau Thriller
    Editie / Druk
    1e dr
    Aantal pagina's
    311 p
    Uitvoering boek
    Garenloos
    Hoogte
    215
    Breedte
    140
    Aantal banden
    1
    Bestelnummer
    2012281513
    NUR code
    330

    Aanschafinformatie

    Eenendertigste deel in de serie politieromans rond de Brugse commissaris Van In en zijn assistent Guido Versavel, en onderzoeksrechter Hannelore Martens, het vaste trio in de misdaadromans van Pieter Aspe. In dit deel worden zij geconfronteerd met de bijna rituele moord op een oude rijke bankier. Het spoor leidt naar een Griekse terreurorganisatie en de voorzitter van de raad van bestuur van de Bilderberggroep. Een majoor bij de militaire inlichtingendienst biedt hulp aan. Volgens het beproefde recept geschreven policier met veel dialogen, humor, sympathieke en overtuigende, maar ook na zoveel delen wat clichématige hoofdpersonen. Van Aspe werd al meermalen genomineerd en bekroond voor zijn misdaadromans die ook verfilmd werden voor televisie. Paperback, normale druk. Zie voor de gebonden editie a.i.'s deze week.

    Uitgeversinformatie

    Een kasteelmoord op een steenrijke bankier staat centraal in het nieuwste avontuur van Pieter Van In, Guido Versavel en Hannelore Martens.

    Het boek begint aldus:

    ‘Hubert Snoy et d'Oppeurs wist dat hij binnen luttele seconden zou sterven. In tegenstelling met de twee mannen die hem onder schot hielden, wist hij bovendien waarom.
    Hubert Snoy et d'Oppeurs was niet bang voor de dood, hij had een welgevuld leven achter de rug en zijn kinderen hadden net als hij een mooie carrière opgebouwd. Ludovic leidde een groot baggerproject in Qatar, Bernard was onlangs tot ambassadeur in Peru benoemd en Véronique had het tot verkoopdirecteur bij een internationaal gerenommeerd cosmeticabedrijf geschopt. Hij dacht met een zekere weemoed aan zijn vijf kleinkinderen, die hem allicht zouden missen, maar gelukkig nog te jong waren om er lang bij stil te staan dat de oude man die ze pappie noemden hen nooit meer zou knuffelen. Hij verzoende zich met God en bereidde zich voor op het hiernamaals, waar Marie al meer dan tien jaar op hem wachtte. Hij vroeg voor de laatste keer vergiffenis voor zijn zonden. God mocht barmhartig zijn, Hubert Snoy et d'Oppeurs was zich bewust van de ellende die hij zijn medemens had aangedaan.'