Lieke Marsman (1990), Dichter des Vaderlands 2021-2022, debuteerde prijsoverladen in 2010, en meandert in haar nieuwste bundel, met werk in opdracht en essayistische poëzie, tussen strijdbaarheid en hoop. Marsman leeft met een sluimerende ziekte en volgt de actualiteit op de voet. Politici 'dun melkvel van arrogantie op een pap met klonten', wast ze de oren. Het verleden: 'Hoe vaak dichten we onze voorouders voorkeuren toe, terwijl ze zich genoodzaakt zagen?', relativeert ze. Over haar ziekte: 'we dachten dat liefde het belangrijkste in het leven was, blijkt dat in leven blijven het belangrijkste in het leven is'. En de hoop: 'Hoe lang de dag ook leek het was een snipper. Hoe kort de dag ook lijkt, er is nog tijd.' Een bundel vol even fraaie als pakkende beelden. Voor iedereen die van poëzie houdt.