Melle is gek op opa Kapitein. Die kan mooie verhalen vertellen over vroeger, toen hij nog over de zeeën voer. De verhalen zitten in een schatkamertje in zijn hoofd. Dan wordt opa ziek, vergeetziek. Hij kan niet meer bij zijn schatkamer en op een dag herkent hij Melle zelfs niet meer. Als opa in een verpleeghuis woont, maakt Melle een kijkdoos voor hem. Een kijkdoos met schepen, waar opa blij van wordt. Het prentenboek is bedoeld om dementie bespreekbaar te maken. Het verhaal en de paginagrote geschilderde illustraties in heldere kleuren lenen zich daar goed voor. Daarbij wordt jammer genoeg weinig aan de verbeelding overgelaten door de expliciete beschrijving van de gevoelens van Melle - hij is geschrokken, verdrietig, boos en bang. Wel sterk is dat Melle zelf op het idee komt om een kijkdoos voor opa Kapitein te maken, want vaak komen in 'therapeutische' boeken de oplossingen van een volwassen personage. Achterin zijn twee pagina's opgenomen met tips voor ouders over hoe je dementie aan kinderen uitlegt, en wat het kan doen met een kind als een naaste dementie krijgt. Vanaf ca. 5 t/m 7 jaar.