Joke van Leeuwen (1952) schrijft naast poëzie ook romans en kinderboeken. In feite mengt ze in al haar werk steeds het 'volwassene' en het 'kinderlijke', op aangename en creatieve wijze. Ook in deze roman. Hoofdpersoon Dinka was deel van een Siamese tweeling, haar zusje (die Dinska zou heten) is bij de geboorte gestorven. Naast het litteken van de operatieve scheiding, is die ontbrekende 's' het figuurlijke litteken van het deels onbewuste gemis. Ze groeit op als buitenbeentje (in een 'buitenbenig' gezin), vindt een 'buitenbenige' vriendin waar ze 'buitenbenig' veel van houdt. Dan sterft ze plots heel jong (18) en belandt in een 'wachtzaal' waar ze haar gestorven zusje ontmoet. Samen kijken ze terug naar hun niet-gedeeld verleden en naar de wereld die gewoon doordraait (o.a. met haar begrafenis). Serieuze thema's als dood, gemis en discriminatie worden lichtvoetig besproken, zaken als geloof, new-age, zingeving, maatschappijkritiek krijgen een heerlijk ironisch sausje. Zelfs een volslagen agnost zal over alles heen de vele knipogen naar wat wij van de wereld maken, kunnen waarderen.