Maggie (11, ik-persoon) groeit op in een wereld waarin alle eerstgeborenen op hun veertiende naar een kamp worden gestuurd. Daar zullen ze strijden voor de veiligheid van het dorp. Maggies broer staat op het punt om naar dat kamp te vertrekken. Maggie voelt zich als Middelkind, het tweede kind uit een gezin met drie kinderen, ongezien. Wanneer ze een Dwaler ontmoet, een meisje dat illegaal buiten de grenzen leeft, is dat een kans om te laten zien wat ze in haar mars heeft. De gebeurtenissen die volgen zetten alles wat Maggie ooit heeft geleerd op losse schroeven. Spannende jeugdroman over familie, vriendschap, verraad, moed en het universele verlangen om gezien te worden - al wordt dat laatste op het einde wel wat expliciet uitgewerkt. De auteur schrijft beeldend en zintuiglijk met veel fonetische elementen, van het knetteren van de bliksem tot het bonzen van Maggies hart. Daarmee brengt ze Maggie en haar belevingswereld heel dichtbij. Vloeiend vertaald verhaal dat vanaf de eerste bladzijde leest als een trein, tot aan het wensvervullende einde. Voor lezers vanaf ca. 10 jaar.