Hoe een 52-jarige wiskundeleraar na dertig jaar totaal vastloopt in zijn werk. Soto y Koelemeijer (1975 - wiskundige en literatuurwetenschapper) beschrijft pijnlijk precies hoe de extreem introverte docent wiskunde Pieter Heuvelburcht aan zelftwijfel, depressie en heel erg veel alcohol bijna totaal ten onder gaat. Hij haat het modern onderwijs op zijn middelbare school, voelt zich iedere les weer een toneelspeler die een uitgekauwd stuk moet opvoeren. Zijn kille jeugd, de herlevende herinneringen daaraan, zijn rol bij de wonderlijke hereniging van zijn erg oude buurvrouw met haar jeugdliefde en zijn vlucht naar Madrid geven het verhaal richting. De auteur baseert zijn roman op citaten uit 'Het boek der rusteloosheid' van Bernardo Soares (heteroniem van Fernando Pessoa). Heel mooi is de wijziging van de protagonist van derde naar de eerste persoon op precies het keermoment in het verhaal. Het zeer toegankelijk geschreven boek blijft in een rustig tempo boeien en is literair van erg goed niveau.