De Vlaamse Floriaan wordt op elfjarige leeftijd wees. Zijn vader is overleden toen Floriaan vijf jaar was. Als zijn moeder ook overlijdt, blijft Floriaan achter met Herbert, zijn liefdeloze stiefvader. Het is vijf jaar na de Tweede Wereldoorlog. Wanneer Herbert hertrouwt, wijst hij Floriaan de deur. Hij gaat wonen bij tante Estella, maar daar is het al niet beter. Estella heeft alleen maar aandacht voor de kerk en haar gebeden. Op zijn zestiende gaat Floriaan zelfstandig wonen en daarnaast vindt hij een thuis op de boerderij waar hij als boerenknecht gaat werken. Na de dramatisch slechte jeugd die Floriaan heeft gehad, gaat het onwaarschijnlijk goed met hem wanneer hij eenmaal op eigen benen staat. Het verhaal blijft aan de oppervlakte; elke psychologische diepte ontbreekt. Het verloop van Floriaans liefdesrelatie is zeer voorspelbaar. Een groot deel van de personages is als een karikatuur beschreven. Eenvoudig verhaal over een verwaarloosde jongen die op zoek is naar liefde. Dertiende roman van de auteur die ook enkele jeugdboeken schreef.