Mayim - een samentrekking van de namen van haar ouders Marcel en Michelle, met als betekenis ‘Levend Water’ - vertelt haar vader wat hij over haar leven mag opschrijven, hij geeft woorden aan haar verhaal. Een verhaal over leven met ernstige handicaps als gevolg van aangeboren hersenletsel. Onopgesmukt, zonder beklag, ver van slachtofferschap en op een goede manier strijdbaar, zo komt alles op papier. Hij afficheert zich als ‘kanteldenker’. En als adviseur, schrijver en ontwerper draagt hij bij aan duurzame transitie, maar in het boek is hij gewoon een inventieve, liefhebbende vader. Het dagelijks leven van Mayim vraagt veel zorg: door haar spasticiteit is zij volledig afhankelijk van anderen. De inkijk in het gezinsleven blijft je bij. In de eerste plaats door de positieve opstelling van Mayim zelf, haar levensblijheid, maar ook door de betrokkenheid van haar ouders en oudere broer, en hulpverleners daarbuiten. Waarom dit boek? De kern vormt de waardigheid van de mens, die voor iedereen geldt. Waardigheid zonder beoordeling van maatschappelijke relevantie. Inleven in de omstandigheden van een ernstig gehandicapt mens draagt bij aan begrip en meegevoel. Het boek ontroert door zijn eenvoud in een complexe situatie. Een boek van binnenuit.