De eerste historische roman van Anneliese Vonk-van der Zanden (1958), waarin zij het leven schetst van haar overgrootouders Marjanneke en Joost de Kleijn in Dordrecht, wat toen werd beschouwd als 'de grote stad'. Het is het verhaal van eenvoudige Brabantse mensen die door een gebrek aan werkgelegenheid in die regio naar de stad trekken om te kunnen overleven. De auteur laat door de ogen van Marjanneke zien hoe dit moest hebben gevoeld, om huis en haard achter je te laten en vervolgens met een gezin van vijf personen in één kamer te moeten wonen. Zonder eigen sanitaire voorzieningen, in een tijd waarin medische zorg vaak ontoereikend was en waarin ongeschreven sociale en maatschappelijke regels golden. De auteur heeft een fijne schrijfstijl, waarmee ze je vanaf de eerste bladzijde onherroepelijk het verhaal in trekt. Ook komt goed naar voren dat zij de nodige research heeft gedaan; de historische details kloppen en zijn zo omschreven dat je een duidelijk beeld krijgt van de periode waarin Marjanneke leefde. Interessante en aangrijpende familiegeschiedenis die het oude Dordrecht tot leven brengt. Dit boek leest heerlijk weg en smaakt naar meer!