De tragikomische debuutroman van de Duitse schrijfster (1988), populaire blogster (de 1e druk was al vòòr publicatie uitverkocht en stond wekenlang in de top tien) en stervensbegeleidster is een aangrijpende mengeling van roadmovie en rouwverwerkingsdrama. De nogal mensenschuwe biologiestudente Paula zit al twee jaar lang depressief thuis sinds de verdrinkingsdood van haar tienjarige broertje Tim met wie ze een heel hechte band had. Ze geeft zichzelf de schuld omdat ze er niet bij was vanwege een concertbezoek. Tijdens een nachtelijk, illegaal bezoek aan het graf van Tim ontmoet ze de knorrige bejaarde Helmut, die net de urn van zijn geliefde ex-vrouw aan het opgraven is. Ze blijken meer op elkaar te lijken dan gedacht en Helmut nodigt Paula uit mee te gaan met zijn camper en herdershond om in de Dolomieten de as van zijn vrouw uit te strooien. Daar bereikt niet alleen de komische morbiditeit zijn hoogtepunt, maar ook het voor beiden louterend contact. Voor een boek over dood en verdriet is het opmerkelijk licht geschreven. Ideaal leesvoer voor de rouwende lezer.