Een openhartig waargebeurd verhaal van een moeder die kampte met verslaving en moest vrezen voor uithuisplaatsing van haar kinderen. Judith Blok worstelt met ernstige verslavingen aan alcohol, cocaïne en crack en heeft vaak contact met gewelddadige mannen. Hierdoor komt ze in beeld bij Jeugdzorg, wat haar grootste angst aanwakkert: de mogelijke uithuisplaatsing van haar kinderen. Ondanks de dringende noodzaak voor hulp, vreest Judith dat het vragen om hulp de ernst van haar verslaving zal onthullen. Het boek biedt een indringend verslag van Judiths leven, waarin de uitdagingen van verslaving en de impact op haar gezin centraal staan. Zeer toegankelijk en in de ik-vorm geschreven, met heftige maar ook humoristische passages.

Judith Blok (1978) werkt als ervaringsdeskundige voor de Raad voor de Kinderbescherming en Partners voor Jeugd. Daarnaast heeft ze een eigen zorginstelling op maat gemaakt voor ouders met uithuisgeplaatste kinderen.