De Belgische schrijfster Amélie Nothomb (1966) opent het nieuwe Franse literaire jaar met de roman ‘ L’impossible retour’ (vrij vertaald: ’ de onmogelijke terugkeer’) Haar vriendin, de fotografe Pep Beni heeft een tiendaagse reis gewonnen naar Japan en vraagt aan de schrijfster om haar reisgids te willen zijn, omdat zij haar jeugd heeft doorgebracht in Japan als dochter van de Belgische ambassadeur. Zelf had ze het land voor het laatst bezocht in 2012. Het wordt niet enkel een ‘geografische’ terugkeer maar voornamelijk ook een terugkeer in de tijd, sterk gebonden aan herinneringen rond haar vader Patrick, overleden in 2020. De vaderfiguur zal door het ganse verhaal de nostalgische reisgezel worden. De schoonheid van het land wordt prachtig geschetst door beroep te doen op haar literaire collega’s en dan voornamelijk Joris-Karl Huysmans. Voor de auteur, die eigenlijk een hekel heeft aan vertrekken, wordt de terugkeer naar Japan een pelgrimstocht. ‘Elk vertrek is een misstap’. Is een terugkeer dan wel mogelijk? Een verhaal als noodzakelijk aanvullend stuk van een autobiografische puzzel.