Een openhartige briefwisseling over schrijven en het schrijversleven. De schrijvers besluiten op een boekenbeurs in Bologna om het genre 'brieven' te gaan onderzoeken door het te gaan beoefenen. Ze willen elkaar bevragen hoe het is om schrijver te zijn. Mireille Geus (1964) schrijft boeken voor volwassenen en kinderen en Anna van Praag (1967) schrijft voornamelijk boeken voor jongeren. De een is net gescheiden en de ander heeft een echtgenoot die een burn-out doormaakt. Beiden zijn met een nieuw boek bezig. De een is als schrijfcoach betrokken bij het boek van de ander. Ze schrijven elkaar over hun dagelijks leven, over het schrijfproces, over hun worstelingen daarin en de genade die ze ook ondervinden. Het langzaam leven en het uitwisselen in vertraagde dialoog valt samen met de eerste lockdown vanwege de coronapandemie. Vanuit schrijfresidentie De Wolkerstuin reflecteren ze over fictie en werkelijkheid, stijl, constructie en de verschillende lagen in verhalen. De persoonlijke herinneringen, emoties en gedachten laten zien wat er op het spel staat: als schrijver de beste versie van jezelf worden. De brieven beschrijven het individuele, vaak ongemakkelijke schrijfproces van de schrijvers. De concrete informatie over het schrijven van een boek is verweven in de brieven.