Het derde en afsluitende deel van een stripdrieluik (vervolg op 'Nachtmerries'*, 2017). Het verhaal heeft behalve elementen van een teloorgang van een relatie ook een reeks magisch-realistische gebeurtenissen op gang gebracht, die gaandeweg uitlopen op een definitief einde op micro- en macroniveau. Het is treurig dat Aimé Vasten niet in staat is crisissen in zijn bestaan te relativeren. Zijn vriend Maarten Trouw is door de vervreemding in hun samenzijn steeds een stap te laat. Binnen de ernst van de ziekte van Vasten wordt extra ruimte gegeven aan een hond, die de dreiging van zelfdoding in eerste aanleg weet af te wenden. De karakters van het tweetal leiden naar een reeks humoristische passages. De verteller weet met de nodige zelfkennis op subtiele wijze het verhaal de juiste wending te geven. De tekeningen in kleur vertonen een realistische, maar licht karikaturale stijl; er is aandacht voor de camerastandpunten. *Zie a.i.'s deze week.