Een vrouw die als kind in Amsterdam veel te lijden had van het oorlogstrauma van haar vader, beschrijft haar leven tot zijn dood, daarna wat ze ontdekte over zijn rol in de Tweede Wereldoorlog. Al jong merkt ze dat haar vader zijn vele frustraties uit in ongecontroleerde driftbuien die vooral haar als bijdehandje, soms haar moeder, maar niet haar jongere zusje, treffen. Ook mag ze niet volgens schooladvies naar de MMS, maar moet gaan werken. Ze mag veel niet, loopt weg en gaat jong samenwonen. Later breekt ze met haar vader en ziet hem pas weer als hij stervende is. Dan sluiten ze vrede. Met de papieren die ze na zijn dood van haar zusje krijgt, ontdekt ze dat hij verzetswerk deed, door verraad werd opgepakt en in diverse gevangenissen werd gemarteld, maar niet doorsloeg. De auteur (1950), die korte verhalen in tijdschriften publiceert, beschrijft indringend en oprecht hoe door het verraad van een Amsterdamse politieman, in het gezin waarin ze opgroeide de oorlog voortduurde, omdat haar vader niet kon praten over zijn ervaringen. Belangrijk voor kinderen en kleinkinderen van verzetsmensen. Waargebeurd.