Hendrik Groen is bekend als fictieve auteur van twee dagboeken van een 80-jarige in een verzorgingshuis. Nu verschijnt deze roman, waarop zijn naam als auteur vermeld staat, maar waarin hij niet voorkomt. De naam van de werkelijke schrijver, Peter de Smet, wordt dit keer wel vermeld in het colofon. In talrijke korte hoofdstukken volgt de lezer in de ik-vorm het verhaal van vijftiger Arthur Ophof. Vastgelopen in huwelijk en werk droomt hij van een leven in Italië, zonder echtgenote. Als hij ontslagen wordt en een zak geld meekrijgt, ontstaat een plan om die droom waar te maken, waarbij hij hulp krijgt van twee vrienden. Arthurs verhaal wordt doorsneden met hoofdstukken waarin zijn al even teleurgestelde echtgenote Afra ook in de ik-vorm een tegengeluid laat horen. Leest vlot en is bij vlagen amusant, maar de lezer hoort voortdurend de stem van tachtiger Groen uit de eerdere boeken. Daarnaast beschrijft De Smet de ingewikkelde plannenmakerij erg uitgebreid, waarna de ontknoping een afknapper is, en vaak verwart hij leuk zijn met leuk doen. Maar voor de ware Groen-fan zal dit geen bezwaar zijn. Direct na verschijnen hoog in de Bestseller 60.