In zeventien korte verhalen worden mensen beschreven in hun relatie tot een ander. De verhalen hebben vaak vrouwelijke hoofdrolspelers, die hun vriendinnen na verloop van enkele jaren opnieuw ontmoeten en de machtsverhoudingen in de vriendschap opnieuw bekijken, evenals hun kijk op de wereld. Verschillende mensen uit allerlei milieus worden door de auteur bijeengebracht en op lichte toon neergezet in subtiele verhalen die nog lang na lezing ervan doorwerken. Met prachtig taalgebruik en nergens een woord te veel laat de auteur de lezer kennismaken met kwetsbare en eigenzinnige mensen, die in elkaars leven komen, soms voor jaren, soms een paar seconden, voordat ze er weer uit verdwijnen. Vooral het eerste verhaal, 'Kolen', en het titelverhaal zijn van grote schoonheid. In 'Kolen' laadt een gezin zeven ton steenkool uit en wordt daarbij geholpen door een jongetje dat pas zijn moeder verloren heeft, in het titelverhaal maakt een man foto's van alle plekken waar zijn geliefde van hield toen ze nog een kind was. Het boek is het vijfde werk van de auteur (1970). Prachtige verhalen voor een groot publiek. Een juweel van een boek.