Met zijn tweede roman ‘Les yeux de Mona’ (vertaald als: ‘De ogen van Mona’) schetst de Franse auteur Thomas Schlesser (1977) een overzicht van de kunstgeschiedenis, van de Italiaanse Renaissance tot de laatste moderne kunstenaars op een wel originele, spitsvondige manier. Tijdens het uitvoeren van haar schooltaken wordt de negenjarige Mona plots, gedurende meer dan een uur, getroffen door volledige blindheid. Alle geconsulteerde specialisten ten spijt blijft dit fenomeen een mysterie zowel wat de oorzaak als wat de te volgen behandeling betreft. Voor de erudiete grootvader van het meisje luidt de noodklok. Hij zal Mona kennis laten maken met de mooiste kunstwerken die de wereld heeft voortgebracht. Gedurende één jaar, elke woensdagnamiddag, na schooltijd, neemt hij haar mee naar een van de drie grote Parijse musea: Het Louvre, het museum d’Orsay en Beaubourg, waar ze kennis maakt met Vermeer, Botticelli, Claudel tot Picasso en Soulages. 52 hoofdstukken en evenveel kunstwerken in een ‘overzichtsboek’ vol wetenswaardigheden over kunstenaar en kunstwerk. Een ontdekking van de schoonheid