Vijftien jaar na haar dood publiceert haar zoon de laatste onvoltooide roman van de beroemde Franse schrijfster die in 1954 debuteerde met 'Bonjour Tristesse'. Hij ordent het manuscript, herschrijft en schaaft bij, maar laat de typisch saganiaanse stijl, ook wel muzikale literatuur genoemd intact. We lezen het verhaal van de rijke industrieel Henri Cresson, die samen met Sandra, zijn tweede vrouw, schoondochter en butler op La Cressonade woont. Zijn zoon keert terug nadat hij in een revalidatiecentrum heeft gezeten na een ernstig auto-ongeluk. Doordat hij veel medicijnen gebruikte, werd er getwijfeld aan zijn geestelijke vermogens en dat maakt dat zijn vrouw Marie-Laure niets meer van hem wil weten. Om de situatie te redden nodigt Henri de moeder van Marie-Laure uit. Maar Fanny maakt de situatie juist gecompliceerder door verliefd te worden op haar schoonzoon. En dan komt ook nog de broer van Sandra logeren. Aan alles merk je dat deze roman nog niet af was, maar dat is tegelijkertijd de charme. De lezer herkent de literaire wereld van de schrijfster en haar stijl. Duidelijke druk.