Veertiger Alex, succesvolle componiste van filmmuziek en gitariste, heeft na lang zoeken naar een huurwoning aan zee in Bretagne, eindelijk Parijs verlaten. Ze heeft genoeg van het lawaai, de mensenmassa's, onbevredigende liefdesrelaties, de oppervlakkige contacten. In de dagen dat ze wacht op de verhuizers, verkent ze de tuin, het dorp en het strand waar ze sinds haar jeugd niet meer terug geweest is. Voor serieus boodschappen doen, moet ze wel een taxi zien te regelen. Ze is alleen, geniet ervan, maar ze stelt de inrichting van het huis almaar uit, en ook tot componeren komt ze niet. Toch weet ze na een tijdje zeker dat ze niet terug wil naar Parijs. Ze is in gedachten ook bij haar vrienden en hun familie. Geleidelijk worden de drama's die zich hebben afgespeeld in hun levens, onthuld, en wat dit voor haar betekent. Er was sprake van zelfmoord, overdoses en ander leed. Na enkele maanden moet Alex vechten tegen het soort eenzaamheid dat vele stadsmensen overkwam tijdens de lockdowns van de corona-epidemie. Gelukkig is daar een zelfbewuste vriend die weet wat hij wil. Het platteland wordt niet geïdealiseerd maar de grote stad met zijn promiscuïteit, drugs en de eenzaamheid van mensen met geheimen evenmin.

De roman kreeg in 2023 de Prix Renaudot.