Negende boek van een zeer geliefd schrijfster (1966) wier boeken wereldwijd vertaald zijn. Na 'Les Loyautés'* vervolgt de Vigan de zoektocht naar gevoelens die ons leven bepalen. Dankbaarheid ligt ten grondslag aan dit ontroerende verhaal dat tot denken zet. Hoe vaak zeggen we "dank je", maar dan uit de grond van ons hart? Centraal staat Michka Seld, een dame op leeftijd die nachtmerries heeft en bang is om alleen te wonen. Ze heeft geen familie, heeft veel gereisd en gefotografeerd. Boven de hoofdstukken staan de namen van de twee vertellers: Marie en Jérôme. Marie (35) heeft een hechte band met de oude dame die destijds op dezelfde galerij woonde. Marie's moeder was manisch depressief en Michka verwende haar met van alles. Nu zijn de rollen omgekeerd. Jérôme is de logopedist van het verzorgingshuis die twee keer in de week met Michka oefeningen doet: geheugen- en rijmspelletjes, maar vaak praten ze over andere dingen. Hij constateert afasie bij Michka en merkt hoe ze woorden verwisselt: o.a. mardi in plaats van merci. De warme, lieve oude vrouw weet ook hem te raken. Een absolute aanrader. Korte hoofdstukken.
*2018-51-4711 (2019/11).