Dit is niet een roman met een doorlopend verhaal, maar een verzameling getuigenissen, opgetekend door de verteller. Deze omschrijft zichzelf als 'biograaf voor anonieme mensen'. Zelf heeft hij een zeer armoedige jeugd gehad in een Noord-Afrikaans land, met een ongeletterde moeder en een verdwenen vader. Negen jaar oud verhuist hij met zijn moeder naar Frankrijk. Later komt hij als journalist in contact met de 'Restos du Coeur' (de Franse versie van de voedselbank) en verschillende soortgelijke organisaties, die zich bekommeren om daklozen en anderen die zich niet staande kunnen houden in de samenleving. Zij zijn de 'koorddansers' (funambules), die steeds dreigen neer te storten. Verschillenden van hen vertellen hun verhaal. Daarnaast zijn er getuigenissen van de betrokken vrijwilligers, (flinke aantallen), die graag willen helpen, maar door scholing en in de praktijk hun eigen grenzen moeten leren bewaken. Een boeiend boek dat een indringend beeld geeft van hulpbehoevenden in de samenleving en de alom aanwezige hulp.