Op 26-jarige leeftijd besluit Kim het Bretonse eiland Groix te verlaten. Haar oma heeft ervoor gezorgd dat ze over de zin van haar leven is gaan nadenken en ze wil uitvinden of het leven dat ze nu leidt het leven is dat ze wil leiden. Ze komt terecht in Antibes om daar de gezelschapsdame van een oude actrice te vervangen. Tijdens haar verblijf in de streek die zo anders is dan haar eigen omgeving heeft ze al gauw door dat er iets niet klopt in de relatie tussen de steeds vergeetachtiger wordende vrouw en haar zoon die elk weekend op bezoek komt. Beetje bij beetje ontrafelt ze het grote geheim, waarbij ze zelf ook gedwongen wordt na te denken over haar eigen moeder en wat het moederschap nu eigenlijk betekent. Door het ik-verhaal worden hoofdstukken geweven over een gebeurtenis van jaren geleden waarvan pas op het eind duidelijk wordt wat de portee is. De stijl is levendig, de toon optimistisch en een origineel detail is dat ook vanuit het perspectief van voorwerpen, zoals de koelkast en de piano, geschreven wordt. Een feelgood boek dat van begin tot eind weet te boeien. Normale druk.