Zullen we het weer goed maken? Vroeger konden we prima met elkaar door één deur – ook al waren we het niet met elkaar eens. Tegenwoordig lijkt "de kloof' dat bijna onmogelijk te maken, terwijl we toch allemaal een betere wereld willen? Kunnen we weer gewoon een gesprek met elkaar hebben, ook als we oneens zijn? Misschien moet dat wel de prangende vraag van nu zijn. Niet: ben je voor of tegen? Ben je links of rechts? Eet je wel of geen vlees? Maar: kunnen we praten, en het hebben over hoe het allemaal wél goed komt? Zoals ze in Neem een geit zocht naar de antwoorden op de grote vragen van het privéleven, richt ze in Lang leve ons de blik naar buiten. Noodgedwongen, omdat de grote wereld op zo'n punt is aanbeland dat we ons niet langer alleen met onze kleine wereld achter de voordeur kunnen bezighouden. De tijden veranderen. Of veranderen wij de tijden?